Een horloge of wekker laat zich herkennen als hulpmiddel, wanneer
a. de positie van de wijzers tastend kan worden afgelezen, of
b. de cijfers en wijzers voor slechtzienden waarneembaar zijn door grotere afmetingen en/of contrasterende kleurstelling.
Het zogenaamde braillehorloge heeft een klepje dat je kunt laten openspringen. Vervolgens kun je de op de wijzerplaat aangebrachte puntjes of streepjes en de stand van de wijzers voelen. De puntjes of groepen puntjes stellen geen braillecijfers voor; de term braillehorloge is daarom eigenlijk verkeerd. Een secondenwijzer ontbreekt.
Voor de instelling van de wektijd op wekkers zijn ook voor blinden en slechtzienden bruikbare systemen bedacht en toegepast.
De sprekende horloges en klokjes die op een zeker moment op de markt zijn gebracht als hebbedingetje, waren soms te beschouwen als voorbeelden van design for all. Ze hadden en hebben echter het nadeel dat je in gezelschap niet ongemerkt kunt vaststellen hoe laat het is.
We hebben meerdere horloges en wekkers in de collectie. Hieronder worden er enkele afgebeeld. Er worden ook afbeeldingen van een stopwatch getoond.
Klik hier om de afbeeldingen in een grotere uitvoering te zien